Korte maar krachtige stageweek

Week 7 is aangebroken. We zitten al over de helft van onze tijd hier in Suriname. Ik had nooit gedacht dat de tijd zo snel zou voorbij gaan. Het was deze week maar een korte stage week, want op maandag moesten Maxime en ik naar het RKBO om ons officieel aan te melden in Suriname. We gingen door een misverstand zonder toelating op stage, maar eind goed al goed. Deze dag moesten we niet meer op stage van het schoolhoofd. We kregen dus een dagje vrij. Dit konden we niet voorbij laten gaan zonder een namiddagje te genieten aan het zwembad in het hotel van onze docent Lien Vanopstal dat op dat moment in Suriname was. (4.8)

Van een dierenwonder gesproken

De volgende dag was een gewone stagedag. Maar het verliep niet zoals een gewone dag. Al enkele weken heb ik het wat moeilijk tijdens het gezamelijk toiletmoment met de kinderen. Ik kon maar geen manier vinden hoe ik ze rustig kon laten lopen zonder de andere klassen te storen. Ik was ten einde raad. Ik probeerde eerder enkele zaken uit zoals stilteliedjes, beloning met tussendoortjes… maar telkens een negatief resultaat. In Belgïe werken stilteliedjes zeer goed. Telkens wanneer juf Daniëlle mee ging met mij, waren de kinderen natuurlijk rustig, maar wanneer ik alleen was, waren het precies losgelaten dieren uit de dierentuin. Dat had ik dan ook aan de kinderen gezegd, dat ze precies dieren zijn uit de dierentuin. Toen kwam het idee in mij op om de kinderen als dieren naar het toilet te laten gaan. Ik begon met een klein dier, de muis. Ik had weinig hoop, maar de kinderen verbaasden mij! Het werkte uitstekend! De kinderen gingen als muizen naar het toilet. Ik verzon ter plaatse een verhaal over een muis dat heel stil kon zijn. De kinderen gingen meteen op in mijn verhaal en liepen “muisstil” op hun toppen van hun tenen langs de klassen heen naar het toilet en terug. Ik had nooit gedacht dat zo iets simpel ging werken. Ik leerde dan ook dat kleine en simpele dingen wonderen kunnen doen. Op woensdag deed ik dit opnieuw en alweer met een fantastisch resulaat.Tweeëntwintig rustige kinderen liepen muisstil over het erf. Wat een zalig gevoel na enkele weken zoeken. (2.8, 4.5, 5.3) (BACO 1)

Holi Phagwa

Op donderdag 21 maart moesten we niet naar school. Het was Holi – Phagwa 2019, het grote kleurenfeest. Iedereen is dan vrij en niemand moet naar school. Dit wordt heel uitgebreid gevierd. En ja hoor, wij gingen er ook naar toe. We spraken af met alle studenten in de Palmentuin. We waren nog geen 2 minuten in de Palmentuin en werden volledig besmeurd met kleurpoeder. Sommige mensen houden er van om je gezicht volledig te besmeuren met kleurpoeder. Er werd op verschillende plaatsen in de stad feest gevierd. In de Palmentuin was er een optreden met Hindoestaanse muziek. Op het Onafhankelijkheidsplein was er een podium met hardcore en een beetje verderop was het grootste feest op de Boulevard. Het terrein leek precies op een festival. Er was een groot podium met verschillende dj’s die langs kwamen en een tal van eet- en drankgelegenheden. Ook kinderen waren welkom. Er was zelf een schuimparty voor de kinderen. De kinderen vonden het heel leuk om ons te besmeuren met kleurpoeder. Maxime en ik belden een taxi om 20.30 uur. Maar helaas, geen taxi te bespeuren. Het was zo druk in de stad waardoor het volledige verkeer vast zat. We beslisten dan maar om even te wandelen naar een minder druk punt. Enkele studenten waren een halfuur eerder vertrokken dan ons, maar hadden nog altijd geen taxi gevonden. Alle voertuigen waren bezet. We probeerden om met ons 5 een taxi te vinden. Uiteindelijk na meer dan een uur wachten, vonden we een vrije taxi. We hielden er een leuke en kleurrijke herinnering aan over! (2.5, 3.1)
(BACO 10)

Wist je dat...

Holi – Phagwa een Hindoestaans lentefeest is?
het ook wel het kleurenfeest genoemd wordt?
het een officiële feestdag is in Suriname en Caribische landen?
het idee komt van het goede boven het kwade?
de rode vloeibare kleurstof (abeer) staat voor het bloed van de kwaadaardige koning Kiranya die levend verbrand werd voor zijn misdaden tegen zijn eigen volk?
Hindoes de dag voor Phagwa samenkomen bij tempels of bij huizen van familie om volksliederen te zingen genaamd “chowtal”?
de Hindoes 5 weken op voorhand ‘Holika’ planten op de dag dat de lente begint en de dag voor Phagwa de Holika op een brandstapel verbranden?
de kleuren van het kleurpoeder de in bloei staande natuur symboliseren?

Op vrijdag moesten Maxime en ik opnieuw niet naar school. We gingen wel mee naar een motivatietraining met alle leerkrachten. Alle leerkrachten van de Rooms – Katholieke scholen werden uitgenodigd om deel te nemen aan de motivatietraining. Mevrouw Filé nam het woord en gaf alle leerkrachten verschillende tips om gemotiveerd te blijven tijdens het les geven. Ze gaf ook heel veel voorbeelden over je voorkomen in de klas. Mevrouw Filé was ook zelf leerkracht geweest en gaf heel veel voorbeelden uit haar eigen leven. Het was soms wel wat moeilijk om te volgen want er werd veel gepraat in het Sranantongo. Sommige woorden konden we natuurlijk wel begrijpen. Het duurde wel heel erg lang. Ik had een ander beeld over de dag. Ik dacht eerder dat het een actieve dag ging zijn, maar we moesten 4 uur lang zitten en luisteren. Dit was wel vermoeiend omdat we de helft van de toespraak niet begrepen. Mijn mentor vertaalde af en toe wel wat voor ons zodat we het beter konden begrijpen. Het was wel indrukwekkend om te zien hoe de leerkrachten reageerden op de toespraak van mevrouw Filé. (1.3, 5.4) (BACO 9)

Een intensief maar O zo mooi weekend!

Op zaterdag morgen vertrokken we met z’n allen op trip naar Brownsberg en Ston Island. Na een rit van 3 uur en een halfuur op een hobbel-de-bobbelweg kwamen we aan op Brownsberg. We aten snel een hap en vertrokken richting de watervallen. Na een tijdje wandelen kwamen we aan op een punt waar we moesten kiezen tussen 2 watervallen. We bezochten eerst de Leo-Val dat niet zo intensief was, maar daarna daalden we driekwartier naar de Irene-Val. Het was best lastig om je telkens tegen te houden tijdens het wandelen naar beneden, maar toen moesten we natuurlijk de berg opnieuw beklimmen naar boven. Dit was niet alleen lastig door het klimmen naar boven, maar ook door de warme temperaturen hier in Suriname. Ik had me de Irene waterval wat anders voorgesteld want ze zeiden dat deze veel mooier was dan de Leo waterval, maar die vond ik niet zo speciaal. Het was natuurlijk wel een hele mooie wandeling door de prachtige natuur van Suriname. Toen we terug waren van de wandeling, namen we de bus naar Ston Island. Toen we aankwamen was het al donker en konden we niet veel meer zien van de omgeving. We sliepen in een huisje en sliepen met zeven in één kamer. Lekker gezellig en allemaal onder een muskietennet (klamboe). De begeleider en zijn vriendin zorgden voor het eten. En natuurlijk heel spannend, wat zou het vandaag zijn om te eten? Kip met rijst? Natuurlijk, wat anders! Daar stoor ik mij het meeste aan. Telkens wanneer we een trip maken, is het rijst met kip om te eten. Met andere woorden “het komt al langs mijn oren uit”. We gingen vroeg slapen na een drukke dag. Om 6 uur stonden we met een paar op om te kijken naar de zonsopgang. Het was heel mistig waardoor we niets zagen en besloten om met een paar na een halfuur terug in ons bed te kruipen. Enkele studenten bleven kijken en zagen uiteindelijk na een uur toch de zon opkomen. De trip verliep niet zoals ze ons beloofd hadden. We kregen op voorhand een planning door en daarop stond dat we met een bootje verschillende eilandjes gingen bezoeken. We bezochten slechts één eiland heel kort. We konden daar 2 brulapen spotten en zagen ook enkele landschildpadden. We hadden uiteindelijk veel geld betaald, voor wat we maar kregen. We keerden zondag namiddag terug naar Paramaribo.

Nieuwe week, nieuwe observaties

Deze week gaf ik geen les, maar ging ik op vraag van het schoolhoofd twee dagen observeren in de andere kleuterklas. Ze vroeg me op voorhand of ik een lijstje wilde maken met de gelijkenissen en verschillen met de andere kleuterklas. Zo kon ze nadien zelf vergelijken met haar eigen observaties. Toen ik aankwam op school en naar de andere klas ging, vroegen de kinderen uit mijn stageklas waarom ik plots bij de andere kleuters stond. Ze waren heel nieuwsgierig en telkens wanneer ik voorbij kwam, riepen en zwaaiden ze naar mij. Dat is natuurlijk een heel leuk om te zien. Ik was meteen welkom in de klas van juf Natacha, maar er was weinig communicatie. De juf ging geen gesprek aan met mij en wanneer ik een gesprek voerde, reageerde ze telkens kort en bondig. Dit gaf mij een overdonderend gevoel. Want wanneer ik bij juf Daniëlle in de klas sta en juf Natacha komt binnen of loopt langs, groet ze me telkens en vraagt hoe het met mij gaat. Dit zorgde wat voor verwarring maar ging daar niet verder op in. (4.4) (BACO 7)

Ik zag na een enkele minuten al heel veel gelijkenissen en verschillen tussen de twee klassen. (Juf Daniëlle kleuter A, juf Natacha kleuter B)
Hier enkele voorbeelden:
VERSCHILLEN
- Juf Natacha is heel geduldig en gaat zelden haar stem verheffen. Juf Danïelle heeft wat minder geduld en gaat snel roepen op de kinderen.
- Bij juf Natacha wordt er elke morgen verwezen naar de dag, de maand en het jaar.
- De pauze in kleuter B duurt een halfuur, de pauze in kleuter A duurt driekwartier tot een uur.
- Bij juf Natacha is er enkel vrij spelen op maandag, dinsdag en vrijdag. Bij juf Daniëlle krijgen de kleuters elke dag een moment om vrij te spelen.
- Er zijn grote en kleine stoelen aanwezig in kleuter B voor de grote en kleinere kinderen. In kleuter A zijn alle stoelen even groot.
- Het lessenrooster bestaat uit dezelfde opbouw, dezelfde lessen maar op een moeilijker niveau bij juf Natacha.

GELIJKENISSEN
- Het thema van de week is niet zichtbaar in beide klassen.
- Er wordt elke morgen, voor het eten, na het eten en voor het naar huis gaan gebeden.
- De kleuters zitten in groepen per kleur.
- Het rooster heeft dezelfde opbouw en dezelfde lessen.
- Telkens wanneer er een nieuw lied of een nieuw versje aangeleerd wordt, worden de reeds aangeleerde liedjes en versjes herhaald.
- Er is weinig creativiteit aanwezig in de lessen. Ik mis ook het spelelement in de lessen van juf Natacha.

Het was een hele ervaring om even bij de oudste kleuters te staan. Ze zijn heel mondig en talig. Ze groeten me telkens wanneer ze me zien, maar wanneer ik in de klas stond, luisterden ze helemaal niet naar mij. Ze zijn ook een heel stuk groter dan de kinderen bij juf Daniëlle. De klas van juf Natacha telt 28 leerlingen waardoor het heel druk en onrustig is. De klaslokalen zijn heel klein voor 28 kinderen. Ik ben heel blij dat ik bij juf Daniëlle in de klas sta met 22 leerlingen. Maar dit wil niet zeggen dat dit geen uitdaging is. (2.7)

Het mooie binnenland van Suriname

Op woensdag, donderdag en vrijdag kregen we de toelating van het schoolhoofd om een bezoek te brengen aan een schooltje in het binnenland. Juf Daniëlle nam de klas dan weer even over.

Op woensdag morgen werden Maxime en ik om 7 uur opgehaald door een medewerker van de organisatie We Love Suriname Tours en Services. We werden gebracht naar de andere studenten. We vertrokken met z’n allen met de bus voor een rit van 3 uur naar Atjoni. Daar namen we de boot voor 5 uur richting onze slaapplaats. We verbleven op het eiland Kumalu. Voor we aankwamen bij onze slaapplaats, bezochten we even het schooltje waar we twee dagen gingen meevolgen. Het schooltje waar we twee dagen lang mochten meevolgen heet O.S. Godo. We maakten kennis met het onderhoofd en met twee leerkrachten van de school. We werden heel warm onthaald. Er waren enkele huisjes aanwezig op het schooldomein waar leerkrachten woonden. We brachten wat spullen mee voor de school zoals boeken, blokken, muziekinstrumenten… We werden heel hartelijk bedankt door de school voor het materiaal dat we geschonken hebben aan hen. We maakten enkele afspraken omtrent de volgende twee dagen en stapten opnieuw in de boot tot aan onze slaapplaats. Ons verblijf was slechts 3 minuten varen van de school. We sliepen in een hutje met alle studenten samen. Er waren 3 medewerkers mee van de organisatie die voor ons alles regelden. Na het douchen en installeren van ons gerief konden we aan tafel. Opnieuw was het spannend wat we gingen krijgen om te eten. En ja hoor, niet te geloven! Rijst met kip en cassave. We gingen vroeg slapen na een vermoeiende dag. De volgende dag vertrokken we op onze blote voeten over de stenen en in het water naar de boot om naar school gebracht te worden. Dit werd ons dagelijks ochtendritueel. De schoolboot kwam ons halen om 7.30 uur. (2.5)

We kwamen aan op school en werden meteen opnieuw heel hartelijk ontvangen door alle leerkrachten en de kinderen. Het was waarschijnlijk even wennen voor de kinderen want we waren de eerste Belgische en blanke stagiaires die de school bezochten. We mochten ons meteen voorstellen aan alle leerkrachten en kinderen en kregen daarna een klas toegewezen. Ik stond samen met Franne bij de oudste kleuters. Toen ik binnenkwam in klas was ik meteen verwonderd. Ik had een ander beeld voor ogen. De school had veel meer dan ik gedacht had. Wij mochten ons nog eens voorstellen aan de kinderen in de klas. Het viel mij meteen op dat er enkele kinderen niet zo goed Nederlands konden spreken. Dit hadden we al eerder opgevangen. De juf vroeg ons of wij graag iets wilden doen met de kinderen. Franne en ik leerden een liedje aan over de geleerde klanken. De kinderen waren heel enthousiast en deden heel flink mee. Het was heel opvallend dat er een rustige sfeer was op de school. In de stad is het veel drukker. Na een voormiddag meevolgen keerden we terug om 13 uur met de schoolboot naar het eiland waar we verbleven. De groep werd opgesplitst en de ene helft deed de wandeling naar de Ananasberg en de andere groep kon meedoen aan watersport. Ik deed samen met Jozefien, Maxime, Eva, Franne en Joyce de wandeling naar de Ananasberg. We maakten eerst met z’n allen een wandeling door het dorpje Djoemoe. Dit zag er helemaal uit hoe ik het mij voorgesteld had. Verschillende hutjes en heel veel kinderen dat buiten aan het spelen waren. Één van de begeleiders (Jurgain) dat mee was op trip, woonde hier vroeger zelf en kon heel veel vertellen over het dorpje. Daarna liepen wij met ons 6 en begleider Winston verder naar de Ananasberg. De berg heet zo omdat er op de top ananassen groeien. Na een wandeling van een kleine 40 minuten kwamen we aan op de berg. Wat een fantastisch mooi uitzicht. Na even uitrusten was het natuurlijk tijd voor een kleine fotoshoot met de groep. Een zalig moment om nooit meer te vergeten. Daarna keerden we terug naar onze verblijfplaats. Nog even genieten van een duikje in de rivier en daarna genoten we samen van een gezellige avond. Na het eten heeft Daiënne, de zus van Jurgain, mijn haar helemaal ingevlochten. Na twee uur stilzitten was het eindelijk klaar. Moe en voldaan gingen we later dan verwacht slapen. (1.3, 2.1, 2.2)

De volgende morgen vertrokken we opnieuw om 7.30 uur met de schoolboot richting het schooltje. We organiseerden met alle studenten samen een sportdag voor de hele school. We startten met een dorpswandeling met de school. Toen we terug aankwamen op school, at iedereen rijst met bruine bonen. Om 10.00 uur konden we beginnen aan de sportdag. We dansten een tal van dansjes met de hele school om daarna per klas te sporten. Franne, Flore, Lente en ikzelf werkten samen en zorgden voor sportactiviteiten met de twee kleuterklassen samen. We speelden enkele spelletjes zoals 1-2-3-piano, de stoelendans, zakdoekje leggen… De kleuters waren heel enthousiast. Om de dag te beeïndigen sloten we opnieuw af met enkele dansjes voor de hele school. Met pijn in het hart moesten we afscheid nemen van de school. We trokken nog enkele foto’s met het schoolteam en de kinderen. Het is een ervaring om nooit meer te vergeten. We keerden terug met de schoolboot naar het eilandje Kumalu. We konden nog even uitrusten en gingen daarna mee met Jurgain voor de watersport. We gingen met z’n tweeën op een band liggen en werden voorruit getrokken met een boot. Er is maar één woord voor, zalig. Na het genieten van het uitzicht en het vele lachen, keerden we terug naar het eiland. We maakten er een gezellige avond van. Er was een kampvuur om de trip af te sluiten. Na enkele uren slapen moesten we terug vroeg uit de veren om terug te vertrekken richting Atjoni met de boot. Na 3 uur varen kwamen we aan in Atjoni om daarna terug de bus te nemen voor een rit van 3 uur naar Paramaribo. Moe en voldaan kwamen we terug thuis. En ja hoor, hier voelt het ook wel al een beetje zoals thuis. Op zondag werkten Maxime en ik nog wat voor school want de dag erna moesten we terug op stage. (2.1, 4.6)

Tot snel, Lies

BACO 1: De leraar als begeleider van leer- en ontwikkelingsprocessen
BACO 7: De leraar als lid van een schoolteam
BACO 9: de leraar als lid van de onderwijsgemeenschap
BACO 10: de leraar als cultuurparticipant

1.3: een gesproken tekst in een vreemde taal kunnen begrijpen
2.1: culturele zelfkennis
2.2: culturele flexibiliteit
2.3: culturele veerkracht
2.5: culturele kennis
2.7: culturele communicatieve competenties
2.8: culturele conflicthantering
3.1: zich internationaal oriënteren
4.4: zich flexibel opstellen
4.5: andere perspectieven onderzoeken
4.6: creativiteit tonen
4.8: zich handhaven in stressvolle situaties
5.3: kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen
5.4: internationale organisaties relevant voor de discipline kennen

Global.(2019). Holi Phagwa Suriname. Geraadpleegd op 6 april 2019, op https://publicholidays.la/suriname/nl/holi-phagwa/

Wereld feesten Almanak.(2019). Holi 2019. Geraadpleegd op 6 april 2019, op https://www.beleven.org/feest/holi